Afgelopen donderdag reden we naar Aarschot station (waar we blijkbaar tot de vórige keer gratis konden parkeren) en namen daar de trein naar Brussel-Zuid. In Brussel gingen we meteen naar de terminal van de Eurostar om daar rustig iets te drinken. Ondertussen hield Johan zich ook bezig met het rondmailen en versturen van de eerste namen van Reggae Geel 2019.
Onze Eurostar, over Rijsel naar Londen van 10u56, vertrok wat te laat omdat de trein wat te laat was aangekomen vanuit Londen (en deze treinen worden tussen de ritten door gepoetst)... maar wij waren niet gehaast dus allemaal geen erg.
Iets na de middag (GMT) kwamen we in hartje Londen aan en wandelden we naar ons vertrouwde hotel. We lieten onze bagage daar achter en trokken Londen in.
We namen de metro naar Liverpool Street en gingen naar Spitalfields Market (foto 1). Ine hoopte, net als de voorbije zoveel keren, dat de juwelenstand waar ze ooit prachtige oorbellen kocht er weer was. Ze is namelijk één van die oorbellen kwijt. De voorbije keren dat ze naar Londen ging had ze die ene overgebleven oorbel ook steeds bijgehad, maar was de dame nooit aanwezig... maar dit keer wél! Ine was helemaal blij! De vrouw, die de juwelen die ze verkoopt zelf maakt, had ditmaal niet meer dezelfde oorbellen bij dan diegene die Ine had (logisch eigenlijk, een collectie verandert), dus zocht Ine zich twee paar andere, mooie oorbellen uit!
Nadien was het tijd voor Johan om een en ander uit te zoeken. Hij kocht platen.
Nadat we incheckten en ons wat opfristen, trokken we naar Brixton. In Brixton liepen we eerst nog wat rond, dronken wat koffie en liepen toen de verkeerde kant uit dan onze bestemming... Gelukkig kregen we dat op tijd door en waren we nog op tijd aan ons "restaurant"... een heel bijzonder restaurant ditmaal... en ditmaal niet om zijn bijzondere, exotische keuken, maar om zijn locatie: We gingen namelijk dineren in de gevangenis van Brixton (foto 2), in The Clink Restaurant.
Alvorens de gevangenis en het restaurant binnen te mogen (dat we op voorhand hadden moeten reserveren en waarvoor we hadden moeten motiveren waarom we net daar wilden gaan eten), moesten we ons paspoort afgeven en alle spullen die we bij hadden, opbergen in een locker... en dat betekende ook echt álle spullen, uitgezonderd visa-kaart en het sleuteltje van de locker. Om klokslag 18u werden we opgehaald en gingen we, in groep, de gevangenis binnen. In een soort sas moesten we, mannen en vrouwen apart, in een rij gaan staan, werden we gefouilleerd en werd gecheckt of we echt niks meer bij hadden.
Daarna werden we naar het restaurant, een apart gebouw binnen de gevangenismuren, gebracht en werd de deur netjes achter ons afgesloten.
We werden geplaatst in 'the safe room' en werden voorgesteld aan onze obers, allen gevangenen (op enkele opzichter na). We (wij en Youri) vertaalden 'safe room' als "veilige kamer"... tot we ineens doorkregen dat de 'kamer' zo genoemd werd omdat er een grote safe stond... hahahaha
Na een welkomstdrankje en een kleine starter konden we uitkiezen wat we gingen eten als voor-, hoofd- en nagerecht.
De gerechten zijn in The Clink Restaurant van best een "hoog niveau". De koks volgen een training met samenwerking van onder andere het Hilton.
The Clink biedt training/opleiding aan hun gedetineerden om zich om-en/of bij te scholen tot koks, keuken- en zaalpersoneel en om zo alvast ervaring op te doen. Als ze vrij komen, hebben ze daardoor meer kansen om hun leven om te gooien en verder te gaan... een mooi en goed project dus!
In Engeland zijn er vier van zulke restaurants in gevangenissen. In Brixton kan je van maan- tot en met vrijdag ontbijten, lunchen en namiddag thee boeken, lunchen kan ook nog op zondag. Dineren, zoals wij deden, kan enkel op donderdagavonden.
Het eten was echt héél erg lekker. Het was wel raar, maar dat is wel logisch natuurlijk, dat we met plastieken bestek moesten eten. Na de koffie met nougat verlieten we, met de eerste groep, weer het restaurant, werden we vrijgelaten en konden we onze pas en spullen weer gaan ophalen... Het was een bijzondere en erg lekkere ervaring!
Nadien scheidden onze wegen. Ine ging naar de hotelkamer en Johan startte zijn 'The London International Ska Festival 2019'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten