Nationaal Park Monfragüe (1) & Trujillo

Op maandag 4 maart 2019 reden we een eerste keer naar Nationaal Park Monfragüe in het noorden van Extremadura. We wisten dat er regen voorspeld was, dus planden we geen wandeling maar een autoroute met tussenstops doorheen het park.

Toen we rond half negen aan onze casa rural vertrokken, was het serieus aan het "motregenen". Naarmate de ochtend vorderde werd het droger en klaarde het steeds meer op. Toen we aankwamen aan de meest bekende rots van het park, "el Salto del Gitano", (foto 1) hing er nog tot halverwege mist. Terwijl we er de bewoners, voornamelijk gieren, aan het spotten waren, trok deze op. Gieren zijn "luie" vogels en vliegen liever niet. Ze maken het liefst gebruik van de warme luchtlagen (thermiek) om zich te laten "drijven" op de lucht. Aangezien het maar 13°C was, was er weinig warme luchtverplaatsing en zagen we niet zo heel veel gieren "vliegen". We zagen er wel heel veel op die bekende rots zitten. Ook op andere plaatsen in het park zagen we gieren zitten en "zweven".

We reden ook langs verschillende, typisch voor Zuid- en Centraal-Spanje en Zuid-Portugal, "dehesas". Een "dehesa" is een soort van omheinde landbouwgrond waarop voornamelijk eiken (steen-, kurk-, Pyreneeën- en Portugese eik) staan. Het ene jaar grazen runderen, schapen of varkens op het perceel. Het andere jaar laten ze het land "verwilderen" om het vervolgens weer helemaal onkruid vrij te maken en er gras en/of graan op te laten groeien. Een 'dehesa' is dus een voedingsbron voor het vee, maar levert ook champignons, honing, kurk, wild e.a. op. De eikels en het vrij rondlopen levert trouwens de typische smaak van de "Iberico ham" op.

We zagen ook een dehesa (foto 2) waarvan de kurk van de kurkbomen erg recent "gestript" werd (foto 2). De fel roodbruine kleur van de stammen zag er heel vreemd uit, een beetje "pijnlijk" zelfs... zeker ook omdat de kurk, eens aan de kruin/boomtakken, niet meer weggehaald was.

Daar waar we onze autorondrit gestart waren met motregen en mist, was het op het einde bewolkt met hier en daar zonnestralen, maar fris door een stevige bries.

Na de rondrit hadden we nog tijd genoeg over om het stadje Trujillo (foto 3) te bezoeken. Het was wel erg jammer dat er een grote, rode, ronde metalen constructie op de Grote Markt (Plaza Mayor) stond... waarschijnlijk iets van carnaval of zo of een circustent... Enfin, we hebben het uit onze foto's proberen te houden (maar je ziet het wel op foto 3) en er is veel meer te zien in Trujillo dan enkel dat plein.

Bovenop de heuvel, die de stad vormt, staat het vol met mooie, oude gebouwen, smalle straatjes... en dan is er nog het Moorse kasteel...

Mooi stadje!

Na even zoeken, vonden we een restaurantje dat al vóór 20u eten schonk... en zelfs lekker eten ;o)