Voor vrijdag 8 maart jl. hadden we opnieuw een autoroute en een wandeling gepland uit onze Crossbill Guide.
Al van 's ochtends vroeg, onze wekker stond weer om 7u, scheen de zon! Er waren steeds wel veel witte wolken en het was maar 16°C, maar in de zon was het zaaaalig!
De autoroute startte in Cabeza del Buey, op zo'n 100 km ten zuidoosten van onze casa rural "La Perra Gorda". Onderweg kwamen we twee grote stuwmeren tegen... Extremadura is helemaal niet zo 'droog' zoals we dachten!
"Extremadura" komt blijkbaar ook niet van "extreem hard of zwaar" zoals vaak gedacht wordt... en wij ook dachten... Het komt blijkbaar van het Latijnse "extrema dorii", wat verwijst naar het einde van de rivier Duero... maar die rivier ligt, op dit moment, toch nog ver boven de regio... Enfin... het maakt niet zo uit... In de hete zomers is het toch extreem zwaar min Extremadura te verblijven...
In het begin van de autoroute stopten we een tijdje in een dehesa om vogels te spotten. Daarna was het landschap van de autoroute, op enkele "golven" in het landschap en enkele steile rotsen na, helemaal plat en vlak, met ver op de achtergrond bergen. Op de gedeeltes waar het wat "golvend" was, stonden wat bomen, maar verder groeide er enkel gras dat hier en daar onderbroken werd door nattere zones.
Op weer wat ooievaars na zagen we verder enkel maar, en slechts enkele soorten, kleine vogels.
Iets na de middag stopten we in het superkleine Benquerencia en aten er lekker in het enige bar/restaurant van het dorpje... en ditmaal maar voor € 8,50 p.p. voor een dagmenu met drank inbegrepen... Ongelooflijk, he!
Na het eten bleven we nog even in het dorpje. Het dorpje is tegen een heuvel gebouwd en bovenop die heuvel staan de resten van een oud kasteel... en dat gingen we wat beter bekijken (foto 2).
en jawel! Johan zijn stiekeme wens om een hop te kunnen fotograferen, kwam uit! We hadden er al enkele zien vliegen, maar ze waren te snel weer weg om door Johan gefotografeerd te worden... maar toen we naar beneden wandelden, zat er een hop fijn, stilletjes te zonnebaden!
Toen we onze autoroute beëindigde, reden we nog eens een gedeelte van de route. We wilden persé één of enkele trappen zien. Die zouden er daar best veel zitten, maar tijdens onze eerste keer langs die weilanden hadden we er geen één gezien... en dan ineens...
...ineens zagen we er enkele tientallen! Ze zaten allemaal in elkaars buurt! De hele familie (von) trap samen!
Tijdens enkele safari's in Afrika zagen we ook al trappen: een linkje dus!
Onderweg terug naar Zorita stopten we nog kort bij de twee stuwmeren, maar die kraanvogels waren echt nergens te bespeuren.
We zagen dus niet heel veel vogels, maar de omgeving was mooi en het weer was fijn... Kortom:
een fijne vakantiedag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten