Wandelen en snoepen

We wisten het op voorhand: zondag zou een regendag zijn!

...en die regen, de buien van de afgelopen dagen en de gesmolten sneeuw van vorig weekend maakten de wandelpaden die we namen se-ri-eus "pretsch"!

We wandelden de langste wandeling van drie die we kregen aan de receptie van Relaxhoris. Deze was 11,2 km lang en liep het meeste van de drie door bossen... mooie bossen! We liepen zowel door loof- als dennenbossen, tussen weilanden, langs paadjes, als over de wegen van de gemeente Hamoir en gemeente Ferrières. Door de pretsch konden we niet echt doorstappen, maar toch waren we na 2 uur 45 minuten van heuvels wandelen weer op onze kamer... om een warme douche te nemen en de wandelkleren te drogen.

In een tweede wandeling in de regen hadden we geen zin en in deze tijd van het jaar zijn maar weinig musea en/of andere "attracties" open. We besloten daarom om naar Durbuy, op een kleine 20 km van Xhoris, te gaan... ook in de regen liepen er best wel veel toeristen in Durbuy rond, maar ja die deden waarschijnlijk hetzelfde als ons: het beste maken van een grijze dag.

We liepen door de kleine historische stadskern en trokken toen een brasserie binnen. Johan voor een biertje, ditmaal het plaatselijke Durboyse, en bitterballen. Ine ging voor een latte macchiato en een 'taartje van Laura van de dag'... en Laura maakte voor vandaag een taartje met choco- en bosbessenmousse... Mmmmm!

's Avonds gingen we opnieuw, net als zaterdagavond, naar het centrum van Aywaille. We hadden zaterdagavond immers voor zondagavond gereserveerd bij 'Les sens d'Orient', een Marokkaans restaurant.
Het was alweer een tijdje geleden dat we nog in een Marokkaans restaurant waren... en ook ditmaal viel het erg in de smaak! Johan nam een tajine met rundvlees, Ine de vegetarische tajine.
...en buiten regende het nog steeds...