Solidariteit is zowel een kwaliteit die een mens, een groep mensen kan hebben (1),
maar het is ook een manier om financieel te zorgen voor elkaar in een samenleving (2)...
(2) Solidariteit is ook het centrale begrip van ons socialezekerheidssysteem (voor NL). Deze vorm van solidariteit wordt financieel verdeeld tussen werkenden en werklozen; gezonden en zieken; gezinnen met kinderen en gezinnen zonder kinderen; jongeren en ouderen en mensen met een inkomen en mensen zonder.
Die solidariteit is gewaarborgd doordat:
Die solidariteit is gewaarborgd doordat:
- werkende mensen bijdragen moeten betalen in verhouding tot hun loon;
- de financiering grotendeels gebeurt door de gemeenschap, dat zijn dus alle burgers samen;
- de vakbonden, de ziekenfondsen en de werkgeversorganisaties mee beslissen over verschillende aspecten van het systeem.
- rust- en overlevingspensioenen;
- werkloosheid;
- arbeidsongevallenverzekering;
- beroepsziekteverzekering;
- gezinsbijslag;
- verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen en
- jaarlijkse vakantie.
Onze samenleving staat of valt met solidariteit!
Het is daarom uiterst belangrijk dat ze beschermd en bewaakt wordt! De verrechtsing van onze maatschappij zorgt voor mee individualisme en voor uitholling van het socialezekerheidssysteem. Dit moet daarom kost wat kost vermeden worden!
Onder Michel I, een rechtse regering, is men gestart met steeds minder (belasting)geld naar het sociale zekerheidssysteem te laten vloeien en probeerde men om de invloed van vakbonden en andere sociale partners in te binden. HIERDOOR komen pensioenen, werkloosheidsuitkeringen en andere sociale initiatieven in het gedrang! Het gaat over keuzes die regeringsleden maken over waar het geld heen gaat. Michel I koos ervoor om gevechtsvliegtuigen aan te kopen, om geen extra belastingen te heffen op de topinkomens, om geen extra onderzoeken te doen naar belastingontduikers (herinner je je Panama Papers, Paradise Papers e.a.), om steeds meer te privatiseren (waardoor winst primeert en niet de mens), door minder sociale bijdragen te gaan vragen aan werknemers (waardoor er minder naar het socialezekerheidsysteem stroomt) en dergelijke. Zij zegden dat voorgaande regeringen (die wél een gezonde sociale zekerheid als prioriteit hadden) onbetaalbare beslissingen maakten, maar dit is niet zo: Het ligt er maar net aan waar je je focus legt: op solidariteit of op het individu... op "wij samen" of "ikzelf"...
Open Vld (Liberalisme) heeft het steeds over "vrijheid". Hiermee bedoelen ze dat mensen zelf kunnen zien dat ze geld hebben voor hun oude dag, voor als ze chronisch ziek worden enz. maar als jij het financieel niet breed hebt, kán je niet kiezen dan heb je niet de vrijheid om te kiezen om extra verzekeringen te betalen om je pensioen te regelen, om een financiële buffer te regelen voor als je ziek wordt, voor als je kinderen dure schoolrekeningen krijgen... Die "vrijheid" heb je alleen als je het financieel goed hebt...
N-VA (Neoliberalisme, Liberaal conservatisme) danst - kort door de bocht gezegd - naar de pijpen van grote bedrijven en multinationals en wil steeds meer privatiseren. Ze wil de overheid - en dus solidariteit - zo veel mogelijk afbouwen. Polariseren en ongelijkheid creëren, is een "goede" manier om mensen voor zichzelf te laten kiezen in plaats van voor elkaar...
Iets om over na te denken als je voor de volgende regering gaat stemmen...
Onze mening: Stem voor solidariteit! STEM LINKS!
Nederland is er al wat "slechter" aan toe dan België: daar heeft men al veel meer geprivatiseerd... waardoor de zorg- en andere verzekeringen, het openbaar vervoer, wonen ed. er zo duur zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten