Deze reusachtige scheur, kilometers lang en op sommige plekken vijftien meter diep en twintig meter breed, ontstond na een periode van zware regenval. Waarschijnlijk, een eerste theorie, is dat de spleet er al véél langer is, maar die werd in het verleden opgevuld met as uit de naburige vulkaan Longonot. Door de zware regenval zou het as, razendsnel, zijn weggespoeld.
Een tweede theorie spreekt dit tegen omdat de scheur heel kronkelig, als een rivier, is. Een breuk door platen die uit elkaar zouden zijn bewogen, zou rechter zijn, menen de aanhangers van deze theorie. De twee helften zouden dan in elkaar passen als puzzelstukken. Een ander argument om de eerste theorie tegen te spreken is dat bij een aardverschuiving een beving hoort. En die is niet gevoeld.
Wat er ook van zij. De scheur ontstond in de "Grote Slenk" of de "Oost-Afrikaanse Riftvallei", een riftvallei. Een riftvallei is een gebied waar twee of meer tektonische platen uit elkaar worden gestuwd.
De grote scheur die nu in Kenia zichtbaar is geworden, is maar een minuscuul onderdeel van de zesduizend kilometer lange Oost-Afrikaanse Riftvallei, waarlangs talloze vulkanen oprijzen, evenals langs de verder naar het westen gelegen "Westelijke Riftvallei". In feite is nu slechts een kleine breuk te zien. Waarschijnlijk is de scheur zo'n 70 kilometer diep. Naarmate de twee tektonische platen aan weerszijden van de Oost-Afrikaanse Riftvallei – de Somalische plaat in het oosten en de Nubische plaat in het westen – zich van elkaar af bewegen, wordt de slenk steeds breder. Momenteel wordt de Somalische plaat met 45 millimeter per jaar van de Nubische plaat afgedreven.
Uiteindelijk zal de Somalische plaat zich volledig van de Nubische plaat losmaken en wordt er een aparte landmassa ter grootte van Madagaskar of Nieuw-Zeeland, bestaand uit de landen Kenia, Tanzania, Somalië en een deel van Ethiopië, gevormd.
Maar de mensen in het gebied van de Grote Slenk hoeven zich voorlopig geen zorgen te maken, want die afscheiding doet zich pas over vijftig miljoen jaar voor. In het hele gebied zullen de geologische uitwerkingen van het langzaam uiteen drijven van de beide platen wel voortdurend voelbaar zijn.
Hoewel de Grote Slenk het omvangrijkste riftstelsel op aarde is, zijn er meer van dit soort geologische formaties. Zo ligt in het oosten van Rusland de Baikal-riftzone en wordt de Zuidpool door de West-Antarctische Riftvallei gesplitst in Oost- en West-Antarctica. In het zuidwesten van de VS strekt de Rio Grande-riftvallei zich uit van Chihuahua in Mexico tot de Amerikaanse staat Colorado. Deze slenk vormde zich zo’n dertig miljoen jaar geleden en leidde ook tot het ontstaan van de rivier de Rio Grande, die de zuidgrens van de VS vormt.
Het ontstaan van zulke scheuren is ook niet zo heel uniek. In 2018 ontstonden er al zulke scheuren in de Amerikaanse staat Washington (januari), in de woestijn van Saoedi Arabië (eind februari) en begin maart verschenen er scheuren in de aarde in Peru en in Macedonië. Begin mei ontstond er nog enorm zinkgat van 300 meter lang en 20 tot 30 meter diep op het vulkanische Noordereiland van Nieuw-Zeeland.
... en waarom posten we deze informatie hier!?
We zijn erg geïnteresseerd in vulkanisme... en laat nu net in de riftvalleien veel vulkanische activiteit voorkomen! Daarnaast zijn we ook al in de "Grote Slenk" geweest. Dit was in oktober 2017, toen we in Ethiopië waren. Een groot gedeelte van dit land ligt in die Grote Slenk en is om die reden onder andere zo vruchtbaar. De Danakil ligt ook in de Grote Slenk. Daar zagen we verschillende vulkanische fenomenen, waaronder de steeds actieve vulkaan Erta Ale.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten