3:00 uur was het gisternacht toen Ine telefoon kreeg... Het was Johan...
Hij was zijn garage-/kamerkaart kwijtgespeeld... of Ine even naar benden kon komen met haar kamerkaart... Gelukkig lukte dat (terug) slapen tot 8:00 uur nog goed...
Na een stevig ontbijt dat tevens moest dienen als lunch, vertrokken we (gisteren dus), Johan met een nieuwe kamerkaart, vanuit Blankenberge naar het iets verderop, landinwaarts gelegen, "Bezoekerscentrum Uitkerkse Polder". Hier begon de "gele wandeling" van 7,7 km doorheen het Natuurpunt-gebied "Uitkerkse Polder" die we wilden maken...
... De andere wandelroutes bleken netjes aangeduid te zijn, de gele niet... maar dat was niet erg: We hadden een plannetje!
Op dat plannetje zagen we, net even van de route af, een uitzichtpunt/vogelhut. Aangezien het sowieso geen bijster lange wandeling zou worden, maakten we het ommetje.
Onderweg, tijdens de wandeling, stopten we regelmatig om te fotograferen en om de vele, echt vele, vogels te bekijken (grutto's, kieviten, ganzen, graspiepers, eenden enz.).
...en omdat die gele route niet bewegwijzerd was, gebeurde wat te verwachten was: we liepen verkeerd! Die 7,7 km met het ommetje naar de kijkhut werden zo'n 10 à 11 km... Tja, kan gebeuren...
De wandeling was, qua landschappen érg mooi. Het was enkel héél erg jammer dat we steeds op asfalt liepen... als we de juiste route genomen hadden, hadden we een heel klein stukje onverhard kunnen lopen, maar eigenlijk ook niet echt lang... Jammer... Gelukkig had Ine er, vanwege haar rug, geen extra last van.
Na deze wandeling dronken we wat op het terras van het bezoekerscentrum, met een érg mooi uitzicht (hierboven de derde foto), om vervolgens nog de "blauwe route" te wandelen. Deze was maar een kilometer en liep over een soort van plateau waardoor we mooie uitzichten over de omgeving hadden (vierde foto).
Nadat we ons omkleedden bij de auto reden we richting Gullegem, in de buurt van Kortrijk. In Gullegem gingen we naar "Kokopelli Festival".
Kokopelli is de mannelijke vruchtbaarheidsgod van de Indianen van ZW-Verenigde Staten. Toen we in 2009 in de VS waren, zagen we een 3.000-jaar oude muurschildering van dit figuurtje (lees er HIER een blogpost, met meer achtergrond over het figuurtje, over).
We zijn al verschillende keren op dit festivalletje geweest. Gisteren gingen we er heen op Collieman, een Belgische reggae-artiest, te zien. We vonden de muziek, hiphop/electro/dabke, van het Palestijnse 47Soul ook verrassend goed.
Iets na zeven was het toen we terug richting Blankenberge vertrokken, waar we iets na acht aankwamen. Voor Ine was het weer het einde van haar dag, voor Johan nog niet. Hij reed nog naar Bredene voor een reggaeconcert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten