Maandagavond 12 juni, stond al een tijdje volgeboekt in onze agenda's. Via Landschap vzw hadden we namelijk de activiteit "Fotografiehut dassen - Belgische Ardennen" geboekt.
Ine, die op maandagen vrij heeft, wachtte Johan en zijn collega Sarah, die tot 17u moesten werken, op aan de Quick van Bilzen. Na het eten, reden we richting Baraque de Fraiture, waar we om half 8 afgesproken hadden met een gids van Landschap vzw. Half 8, "even" voor zonsondergang, want dassen zijn nachtdieren.
Op weg, te voet, naar de dassenhut passeerden we een beversite, met een indrukwekkende beverdam, 2 beverburchten en een idyllisch bevermeertje. Hier bleven we even staan voor uitleg over de beversite én om de uitleg over de dassen en -hut te krijgen. Eens in de dassenhut moesten we immers voornamelijk stil zijn en wachten...
... en toen, héél toevallig en met heel veel geluk!, kregen we één van de bevers te zien!
We waren te laat voor de foto, maar zien deden we'm wel: de bever! We hebben al op verschillende plaatsen (Baltische Staten, Roemenië en Polen) beversites gezien, maar nog nooit een bever (in het wild)!
De dassenburcht en de dassenhut lagen in het bos, net onder de top van een heuvel, aan de rand van een weiland. In de hut zijn 14 plaatsen, maar op slechts 3 plaatsen kan je goed foto's maken... onze plaatsen.
Terwijl wij ons installeerden, ging de gids voedsel (pinda's en pindakaas) als lokmiddel leggen... en dan was het wachten... en wachten...
Dassen zijn erg schuw en ruiken mensen van op grote afstand waardoor het even duurt vooraleer ze durven komen snoepen.
Tijdens het wachten, zagen we wat vogels (vink, koolmees, roodborstje, merel en Vlaamse gaai) en bedrijvige muisjes.
... en om half 10 was het zo ver! Vier dassen kwamen hun burcht uit en gingen voorzichtig snuffelend in de buurt van die burcht 'polsen' of het veilig was. Het werd meteen duidelijk dat de beestjes heel beweeglijk waren en moeilijk te fotograferen waren! Dit door die beweeglijkheid, maar hun sterk contrasterende zwart-wit-gestreepte koppen maakten het nog moeilijker. Op een gegeven moment werd duidelijk dat ze nogal 'gefocust' waren op het rode lichtje van Ine haar cameraatje en het blauwe lichtje van de camera van Sarah... en toen vluchtten ze alle vier terug hun burcht in...
Twee van hen durfden het nog aan om al vrij snel terug te komen... en deze durfden zelfs tot op enkele meters van onze plek te komen... Na ongeveer 45 minuten dassen kijken, kon Johan een kriebelhoest niet meer inhouden... en vluchtten de twee dassen terug naar hun burcht.
Aangezien ze niet meer meteen terug kwamen, vermoedde de gids dat het nog een hele tijd zou kunnen duren eer ze terug zouden komen snoepen... en daarmee en daarom was onze tijd in de dassenhut voorbij... JAMMER!
Stom, maar ja, niks aan te doen en die dassen waren wel érg schuw en schichtig! én we hebben ze toch ook goed, van heel dichtbij en best lang gezien én Johan slaagde er in om enkele mooie foto's te maken (o.a. hieronder)!
Wat een ervaring!
én dan hadden we nog eens geluk!
Toen we terug naar de auto's liepen - het was bijna helemaal donker - zagen we opnieuw een bever! Johan zag hem het water in "glijden". Ine zag hem enkel zwemmen.
Moe maar heel voldaan, kropen we tegen enen in bed.
Ook deze ervaringen nemen ze ons niet meer af!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten