Vrijdagmiddag had verstrooide Ine zich van uur vergist en was ze een uurtje vroeger op de afspraak om samen met Johan te vertrekken richting het treinstation. Johan besloot daarom (en omdat het kon) een half uurtje eerder te stoppen met werken. We waren hierdoor "fijn, ruim op tijd" (waarvoor ook in de media was opgeroepen, na de recente terreuraanvallen o.a. in Londen) in het station van Brussel-Zuid om de Eurostar te nemen... maar aan de incheckbalie van de Eurostar kregen we te horen dat we, anders dan voorheen, pas één uur voor vertrek van de gereserveerde Eurostar konden inchecken... ook prima!
Rond 14u55 checkten we in, passeerden we de securitycheck, de trage douanecontrole van België en nadien die van Groot-Brittannië. Een kwartier voor vertrek konden we plaatsnemen op de Eurostar om vervolgens te moeten wachten... Uiteindelijk konden we een half uur te laat richting Londen vertrekken... De reden die opgegeven werd, was de lang durende securitycheck... Tjaaaa, waarom laten ze de reizigers dan niet éérder binnen dan dat éne uur voordien!!?? En wat bedoelt men dan met "tijdig naar de internationale treinstations gaan"?... Enfin, we hadden geen haast, maar toch...
Het was half zes (GMT) toen we in Londen de Eurostar uitstapten en richting ons hotel liepen, op enkele honderden meters van St. Pancras Station, waar de Eurostar, aankomt.We hadden opnieuw gereserveerd bij 'Hotel Wardonia'... en we kregen opnieuw de kamer die we vroegen: de 007! Dat heeft totaal niets met James Bond of zo te maken, maar met het feit dat die kamer, zo hebben we gemerkt na verschillende bezoeken aan dit hotel, ietsje meer (dan weinig eigenlijk, enfin, ruim voldoende) opbergruimte heeft en een véél grotere badkamer heeft dan de normale superkleine Londense badkamertjes.
Na een etentje in een pub in de buurt - altijd lekker - was het tijd voor Johan om op stap te vertrekken en kon Ine aan haar rustig avondje met haar boek beginnen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten