Afgelopen dinsdag, 14 maart, stonden we weer vroeg op. Na ons laatste Napolitaanse hotelontbijt ('s woensdags moesten we al vroeg op de luchthaven zijn) gingen we opnieuw op pad. Hotel NapolArt, waar we verbleven, ligt dicht bij 'Porto Molo Beverello'. Dat is de haven van waar onder andere naar de drie eilanden van Campania (Capri, Procida & Ischia) gevaren wordt. Wij namen de draagvleugelboot naar Ischia.
We kozen voor Ischia omdat dit voor ons het interessantst is: Er is nog enige vulkanische activiteit. Procida leek ons ook fijn, maar eigenlijk is er niet veel meer te zien dan een mooi kleurig kuststadje. Capri is zeker het bekendst en het meest toeristische, maar wat ons betreft het minst interessant. We vielen wel even achterover van de prijs van de overzet, maar ja... Het vasteland en Ischia ligt wel 45 minuten varen van elkaar.
Óp Ischia konden we gebruik maken van onze "ArteCard Tutta la Regione" waardoor we er gratis rond konden met het openbaar vervoer, wat op het eilandje (64,4 km2, 46.000 inwoners) enkel de bus was. Wat leuk en i-de-aal is aan die buslijnen is dat er twee buslijnen zijn die je het hele eilandje rond brengen: eentje (de "CD") gaat kloksgewijs, een andere lijn (de "CS") gaat tegenwijzerzin.
We hadden op voorhand al beslist wat we wilden doen op het eiland waardoor we geen tijd hoefden te verliezen. Na het ophalen van een map van het eiland in het infokantoor, namen we de "CD".
In het dorpje Serrara Fontana stapten we uit. We genoten er eerst van het uitzicht (foto links) en startten nadien een wandeling bergafwaarts, steil bergafwaarts, tussen twee kloven van geëroseerde tufsteen. De zon scheen zalig... als we de wandeling andersom gedaan hadden, dus serieus bergopwaarts, hadden we nogal afgezien van de warmte... alhoewel, we zijn qua warmte nu nog niet veel gewoon, he...
Nadien liep de wandeling over een golvend pad tegen een bergwand, met zicht op zee (foto rechts). We maakten even een "zijsprongetje" het strand op. Er stond aangegeven dat er fumarolen waren. We zochten het strand af, maar vonden enkel een uitgedoofd geothermisch veld tegen een bergwand. Toen we terug liepen om het strand af te gaan en de wandeling te vervolgen, zag Johan ineens een bordje naar de fumarolen... en jawel, tussen de rommel vonden we de fumarolen! Zulke hadden we nog nooit gezien! Het enige wat er te zien was, waren kleine, constante rookpluimpjes, maar verder was er alleen strandzand... dus geen warmwaterbonnetje, geen zwavelafzettingen en dergelijke! Enkel enkele rokende zandplekken... Bizar!
Onze wandeling eindigde in het dorpje Sant'Angelo, beneden aan de heuvel, in het zuiden van Ischia. Sant'Angelo is een relatief bekende badplaats en heeft voornamelijk thermenhotels die gebruik maken van de vulkanische activiteit van het eiland. Deze tijd van het jaar zijn de meeste hotels gesloten. Diegene die wel open zijn, hebben binnenbaden waar nog weinig natuurlijks aan te zien is... niets voor ons dus.
Eigenlijk wilden we ook nog naar "Baia di Sorgeto", enkele baaien verder. Hier zijn verschillende fumarolen op het strand en ook in de zeebodem. Dit maakt dat het zeewater er op natuurlijke wijze opgewarmd wordt. De baai is per bootje en te voet bereikbaar. Te voet ligt het op enkele kilometers van Sant'Angelo en 200 traptreden tegen de kliffen naar het strand. We schatten in dat er waarschijnlijk geen tijd meer zou zijn om deze wandeling (heen & terug) nog te maken. Een taxibootje zien we nergens. Hoogstwaarschijnlijk varen ze enkel in het hoogseizoen. Ach ja, jammer maar helaas.
We besloten om terug de bus in te stappen, verder het eiland langs te rijden en een tussenstop te maken in het kustdorpje Forio, in het westen van het eiland.
Doordat we wat te vroeg afstapten van de bus maakten we nog een fijne wandeling langs het pad langs de zee. Het centrum van Forio blijkt heel klein te zijn, maar best gezellig. We pikken er nog een terrasje mee.
Nadien namen we opnieuw de "CD"en maakten onze rondrit over het eilandje rond. Aan de noordkant van het eiland ziet het er compleet anders uit dan in het zuiden! Hier is het vlakker. Waardoor de wegen er ook rechter en breder zijn.
Terug aangekomen aan de haven, rond vieren, begon het snel af te koelen langs de kust, ook in de zon. Onze boot vertrok tegen vijven.
's Avonds hadden we niet zo'n geluk bij de keuze van restaurant. Ons laatste avondmaal was het minst goede van onze vakantie. Eens terug op ons hotelkamer hadden we 23.748 stappen gezet.
Doordat we wat te vroeg afstapten van de bus maakten we nog een fijne wandeling langs het pad langs de zee. Het centrum van Forio blijkt heel klein te zijn, maar best gezellig. We pikken er nog een terrasje mee.
Nadien namen we opnieuw de "CD"en maakten onze rondrit over het eilandje rond. Aan de noordkant van het eiland ziet het er compleet anders uit dan in het zuiden! Hier is het vlakker. Waardoor de wegen er ook rechter en breder zijn.
Terug aangekomen aan de haven, rond vieren, begon het snel af te koelen langs de kust, ook in de zon. Onze boot vertrok tegen vijven.
's Avonds hadden we niet zo'n geluk bij de keuze van restaurant. Ons laatste avondmaal was het minst goede van onze vakantie. Eens terug op ons hotelkamer hadden we 23.748 stappen gezet.
Na het maken van onze koffertjes gingen we redelijk vroeg slapen. Woensdagochtend moesten we er namelijk vroeg uit. We namen toen om half 7 een "Alibus", een bus naar de luchthaven. Om 9:05 uur vetrokken we van op de luchthaven van Napels, terug richting Schiphol... en dan was onze maartreis weer voorbij... en het was weer een fijn, deugddoend reisje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten