Na ons ontbijt in de jeugdherberg in Kortrijk vertrokken we richting het Waalse dorpje Brugelette, waar "Pairi Daiza" ligt. Daar wachtten we op het zilveren koppel zus Karin en schoonbroer Yvo en de rest van de familie (uitgez. neefje Jaimie).
Tijdens het wachten, hoorden we dat de twee panda's, Hao Hao ('t vrouwtje, foto rechts) en Xing Hui ('t mannetje, foto links) (Info), 's middags naar binnen gingen. We wilden hen daarom als eerste zien, in de hoop dat ze nog buiten zaten... maar dat was niet meer zo.
Toen we in 2011 in China waren, bezochten we het reservaat waar Hao Hao en Xing Hui geboren werden. Zij waren op dat moment een jaar, peutertjes, dus. We zagen ze samen spelen. Ze waren echt schattig! Spijtig genoeg zijn onze foto's van China zo goed als allemaal gewist. We hebben dan ook geen foto's meer van deze panda's in het kinderjaren.
De panda's hebben het zeker niet slecht in Pairi Daiza. Ze hebben het er beter dan in Chengdu, China... maar toch... dat geldt overigens voor alle dieren in Pairi Daiza... het blijft een dierentuin... Bovendien vonden we, vooral Ine, het gedrag van Xing Hui erg stereotiep... misschien was het gewoon gedrag, maar het zag er zo niet uit, al die gedragsherhalingen...
Na de panda's bezochten we de rest van het "Chinese gedeelte" van de zoo. We waren aangenaam verrast dat de tempel met bel- en drumtoren, de wandelgallerij enz. enz. er echt authentiek uitzagen!
We waren ondertussen, omdat Ine lang bij de panda's bleef, overigens de rest van de familie "kwijt". Gelukkig was dit voorzien en hadden we om 13.00u samen afgesproken in één van de restaurants/eetgelegenheden om samen te eten.
Nadien gingen we weer een eind samen op pad... maar waren we uiteindelijk weer te traag en nieuwsgierig en namen we afscheid van de rest om op ons tempo verder te gaan... en dat betekende dat we pas na half 6 "rond" waren. Het mooie aan Pairi Daiza is dat er niet enkel dieren te zien zijn, maar dat de omgeving ook thematisch ingericht is en er op die manier méér te zien is dan in andere dierentuinen.
Rond zevenen waren we terug in Kortrijk, waar we een Italiaantje deden omdat we niet té veel wilden eten omdat we 's middags al goed gegeten hadden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten