Maandagavond gingen we naar voorstelling "De Groote Rappèl" in Leopoldsburg. De organisatie noemde het zelf een "zang-, dans- en theaterspektakel"... wat het eigenlijk ook wel was... en waardoor we al meteen zelf hadden moeten beseffen dat het evenement eigenlijk niets voor óns was... maar dat deden we dus niet...
De voorstelling die wij bezochten was de laatste van 11 (en 2 extra) uitverkochte voorstellingen. Als je er dus nog naar toe wil gaan, heb je dikke pech! (HIER 'n link naar nog zo'n historisch spektakel).
Toevallig zagen we op Facebook dat zus Karin er ook zou zijn... en ze was niet de enige bekende: ook schoonbroer Yvo, nichtje Annelies, ma Rosine en pa Julien waren er!
Als je wou, kon je voor de voorstelling een "gamellen-maaltijd" eten, maar daar pasten we voor. De voorstelling, die startte om half 7, speelde zich af in de straten, bossen en in de kerk van het dorp. We werden meegenomen naar het Leopoldsburg van vóór, tijdens en na de twee wereldoorlogen, naar de tijd dat Leopoldsburg een échte garnizoensstad (een stad van militair belang, waar legerafdelingen gevestigd zijn) was... dat is natuurlijk nog zo, maar toch anders dan voordien...
De temperatuur speelde niet echt mee, dus waren we, lees: Ine, dik ingeduffeld. Gelukkig bleef het ook droog!
Toen het donker was, mochten we de tribune op... voor het slotspektakel. De plaatsen waren bepaald in volgorde van aankoop van de tickets. Wij hadden best goede zitplaatsen, niet in de middenbeuk, maar de 'beuk' daarnaast. De rest van de aanwezige familieleden zaten helemaal ergens anders doordat zij later dan ons hun kaartjes kochten.
Dit "theaterspektakel", zoals ze beloofden in de beschrijving van het evenement, bleek een continue afwisseling van zang- en dans- en hele korte stukjes, vaak flauwe, dialoog... musical-achtig dus... eigenlijk helemaal geen "theater" ... wat we dan wél weer weten te pruimen...
Als we niet tussen zoveel volk gezeten hadden en dichter bij de trap hadden gezeten, dan waren we al snel na de start van het spektakel vertrokken... We hadden dan ook nog eens de "pech" dat het de allerlaatste voorstelling was: deze duurde namelijk extra lang door alle bedankjes, de bloemen enz. enz.
Voor ons, om te onthouden:
"Zang", "Dans" en "Spektakel" in één zin van een evenement... : niet boeken!
;oD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten