Dag 6: Tresco

De afgelopen dagen was het hier 'stilletjes' op de blog. Dit was niet omdat er niets te vertellen viel, maar omdat we geen toegang hadden tot internet of wifi...

Sinds gisteravond zijn we terug van onze reis, maar we vertellen onze reisverhalen gewoon verder van waar we gebleven waren...

Onze zesde vakantiedag, dat was woensdag 24 juni, begon opnieuw bewolkt, maar werd, in de loop van de dag, steeds zonniger en warmer.

We namen opnieuw de boot. Ditmaal namen we geen 'tour', maar gebruikten we de boot eigenlijk als 'openbaar vervoer'.
Om iets voor tienen vertrok onze boot richting het eilandje "Tresco". Het boottochtje duurde niet lang want Tresco en St. Mary's, waar we op hotel zaten, liggen maar zo'n anderhalve kilometer van elkaar.

We besloten om éérst onze wandeling te doen en pas nadien de "abdijtuinen".

De wandeling die wij uitkozen, ging rondom het hele eiland. Dat klinkt alsof we een supergrote tocht deden, maar eigenlijk ging het maar over zo'n tien kilometer. Tesco is immers maar 3 km lang en max. 1,5 km breed.

Wat we tijdens die wandeling tegen kwamen was best wel divers:
In het begin van de wandeling, toen het nog erg bewolkt en fris was, liepen we eerst door een dorpje en nadien, steeds meer stijgend (wat relatief is natuurlijk op een klein eilandje als Tresco) kwamen we voorbij twee 'kastelen'.

Eens die kastelen voorbij leek het bijna of we een pad gekozen hadden, waar we ineens alleen waren..., want ja, er waren best veel andere wandelaars... maar hoe verder onze tocht, hoe minder mensen we tegenkwamen...

's Middags at Johan 'soup of the day' en Ine 'carrot cake' op een, ondertussen zonnig, terras met uitzicht op een fel blauwe zee en een wit zandstrand... : Een Caraïbisch gevoel in Engeland!

Nadat we deze taverne verlieten, kwamen we enkele Engelsen op 'golfwagentjes' tegen. Deze kan je, op de eilanden waren geasfalteerde wegen zijn, huren om je te verplaatsen. Een auto huren kan niet. Enkel Eilanders hebben eventueel een auto, maar velen hebben zelf ook een 'golfwagentje'. Deze zijn handig omdat ze ook te gebruiken zijn op verharde fiets- en wandelpaden... en zo kan iemand die niet zo goed ter been is, ook al eens wat zien op de eilandjes... Goede oplossing! Maar wij hadden ze niet nodig...

Na heel wat mooie witte zandstranden te hebben gepasseerd, kwamen we langs enkele pré-historische vondsten: we zagen opnieuw een dorp en enkele grafheuvels. De Scilly-eilanden zijn gekend om de vele pré-historische vondsten. Enkele eeuwen voor de jaartelling was de zee lager en lagen de eilanden 'hoger'. Vele eilandjes waren toen ook nog, als één, verbonden. Door dit feit, dat de zeespiegel steeg, liggen deze vondsten nu vrij dicht bij de kusten.

Het laatste gedeelte van de wandeling, toen we het eilandje bijna 'rond' waren, waren er zoveel wandelpaden die we konden kiezen... dat we compleet voor het verkeerde kozen... maar het bleek wel een super-beslissing te zijn, want we kwamen aan het meertje aan de abdij uit... een plek waar we anders niet zouden zijn geweest! en dé plek voor een fotootje met ons tweetjes (zie hiernaast) ;o)

Na de wandeling bezochten we, zoals besloten vóór vertrek, dat we de abdijtuin ("the abbey garden") zouden bezoeken... en dat deden we dus! Deze tuin staat nogal bekend als een hoogtepunt van de Scilly-eilanden... en konden we dus niet missen... maar toch bespraken we even of we niet, na onze wandeling op Tresco, naar het eiland Bryher zouden gaan om daar een wandeling te doen. Er was namelijk nog een bootdienst om half 3...
maar we kozen er toch maar voor om de tuinen te bezoeken... en te gaan beoordelen of ze écht zo mooi waren zoals ze beschreven worden...

en jawel, hoor! Ze zijn erg mooi!
De tuinen zijn ook best groot! We legden er opnieuw enkele kilometertjes af ;-)
Doordat de golfstroom passeert door de oceaan rondom de eilandjes, is het er mogelijk dat er echte tropische planten staan! (dit is trouwens ook zo op het vasteland van het graafschap Cornwall) Er waren er echt supermooie en -speciale bij! In het foto-album staan een aantal foto's.
Na een zoveelste stukje cake voor Ine en voor Johan een gemberbier namen we om 15:45 uur de boot terug naar St. Mary's.

Na ons avondeten gingen we naar de haven. Op woensdag trainen en racen namelijk de vrouwen in hun "gigracing". Zo worden roeiwedstrijden genoemd. Het is op de eilanden erg geliefd en er zijn, ondanks het lage aantal inwoners, verschillende teams.

Wij zagen acht roeiboten vertrekken van ergens op de oceaan tussen het eiland Bryher en St. Mary's. Zij raceten in de richting van de haven van St. Mary's. Vlak aan deze haven was de finish.
Op zich zegt ons dit roeien weinig en was het na een half uurtje alweer helemaal voorbij, maar enkel het feit dat de eilanders er zo voor gaan (er waren verschillende bootjes met supporters), was al mooi! We zijn blij dat we even gingen kijken!