Donderslag

We kochten pas nog een nieuwe wandelbox Nationaal Park Hoge Kempen. Hierin zitten dezelfde, maar vernieuwde, kaarten van de eerste box, maar er zijn nu ook wat extra kaarten toegevoegd! De extra wandelkaarten zijn er van natuurgebieden in de buurt van het Nationaal Park.
Gisteren testten we zo'n eerste gebied en wandelkaart uit : Het gebied "Donderslag".
Dit gebied dankt zijn naam aan de "Donderslaghoeve". Dit landgebied heeft een lange geschiedenis die teruggaat tot 1117. De hoeve is er niet meer en het gebied is nu vrij toegankelijk.

Wij kozen, om goed te kunnen trainen voor IJsland, de 'rode' en langste wandeling uit. Deze was 14 km en liep door een erg gevarieerd landschap.

We vertrokken aan 'Parking 2' van het wandelgebied, die in Opglabbeek ligt. Al snel kwamen we in zanderige Kempense duingrond terecht. Er was wat hoogteverschil, maar niet écht bijzonder... maar dat hadden we ook niet verwacht, hoor... Na die duinen liepen we verder door een rustig stuk bos met grassen en varens... om vervolgens bij een ven uit te komen (foto 1). Dit was een i-de-a-le plaats voor Johan om zijn (digitale) fotografie-opdracht "een HDR-foto van een bijzonder en weids landschap" te maken... Ja, hij had er enkele weken geleden al eentje gemaakt, maar wilde er toch nog een paar maken... Ine genoot ondertussen van het landschap, de rust en het gekwaak van de vele kikkers. Deze laatste moesten natuuuurlijk ook op de foto, he ;o)

Nadien liepen we nog wat verder door een mooi bosgebied... blijkbaar nog altijd dus grond van die eigenaar van die "donderslaghoeve"... Eens voorbij aan 'Parking 1', in Wijshagen, volgde een heel lang saai stuk : de wandeling liep toen over brede onverharde wegen langs grote velden... maar eens we weer dichterbij Opglabbeek kwamen, werd het weer fijner lopen. We konden weer door het bos lopen, liepen weer langs een ven... maar hier zagen we niks van. Dit ven was ofwel droog ofwel lag het achter begroeiing. Hierna volgde een lang en vermoeiend gedeelte: door/over losse zand. Nadat we vervolgens over een grote open vlakte / (wild) grasveld liepen, lekker in het zonnetje, moesten we nog eventjes door het bos om weer, drie uurtjes later, aan onze auto te komen!

We vonden het echt een fijne tocht! Een aanrader!