Het was de bedoeling dat Ine gisteren, na een interne audit-voorbereiding in het Nederlandse Heel, met de trein van Hasselt naar Antwerpen zou gaan... Doordat het in Heel uitgelopen was, zou Ine te laat in Hasselt zijn voor haar trein. Ze reed dus maar zelf naar Antwerpen. Dit maakte dat ze te vroeg aankwam in de Antwerpse binnenstad. Ja, inderdaad, Ine is gaan shoppen, maar daarvoor was ze eigenlijk niet in Antwerpen. Ine had zichzelf ingeschreven voor de opleidingsnamiddag "Democratische Discipline". Dit werd geörganiseerd door 'Zorg-Saam' en ging door in de gebouwen van 'PRH', in een zijstraatje van de Meir.
De term 'democratische discipline' past binnen het gedachtengoed van Thomas Gordon en Aletha Solter. Beiden beschreven een manier van opvoeden die vooral over het opbouwen en onderhouden van een goede onderlinge ouder-kindrelatie/-band gaat. Zij staan helemaal niet achter een (voor deze maatschappij typische) relatie gebaseerd op machtsverhoudingen. Straffen en belonen komt dus niet voor binnen de theorie van Gordon en Solter. Hierbij gebruikt de ouder immers zijn macht om het kind iets te laten doen én wordt er niet aan hun onderlinge relatie gewerkt... Het schaadt ze eigenlijk enkel...
Gordon en Solter beschreven dus vooral de ouder-kind-relatie. Dit gedachtengoed is ook prima te gebruiken binnen cliënt-begeleider-relaties.
Zonder het te beseffen, of ooit van deze principes gehoord te hebben, werkt Ine al een hele tijd volgens dit gedachtengoed. Ine vindt straffen en belonen altijd zo 'gemakkelijk'. Bovendien léért men (klein én groot, beperkt én 'normaal') niks uit straffen en belonen. Er worden daardoor alleen maar dingen gedaan of gelaten om beloond te worden of om niet gestraft te worden! Het werkt ook stiekem gedrag en liegen in de hand. NATUURLIJK wil dit niet zeggen dat alles kan en mag! Er moeten duidelijke grenzen aangegeven worden! En grenzen zijn moeilijk voor iedereen. Maar er volgen geen dreigementen of holle beloftes.
Door machtsspelletjes kleineer je ook... en zo kan je geen goede relatie opbouwen... Oké, als je voor de methode van Gordon, Solter en Ine (lol) gaat, moet je zelf meer doen: Je moet nadenken over de situatie, over degene die je voor je hebt én over jezelf... maar op langere termijn werkt het veel beter. Men gaat iets doen omdat ze erover nagedacht hebben en omdat men weet dat jij het liever zo hebt (en dus niet omdat het van je MOET)... en alles verloopt rustiger, aangenamer en ondertussen kan je bezig zijn met zaken die er echt toe doen... Ine is blij dat ze nu weet bij wiens literatuur ze terecht kan om haar visie aan te vullen!
Ine hoopt dat er steeds meer ouders en opvoeders op deze manier gaan handelen...
Na deze interessante en verhelderende namiddag ging Ine nog eventjes de Meir op ;o)
Vervolgens duurde het 50 minuten om het centrum van Antwerpen uit te rijden :-( Gelukkig ging het behoorlijk vlot op de E313 en E314! Iets voor achten was Ine thuis... 12 uur nadat ze er vertrokken was... Poeh poeh...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten