Vanmorgen, na best wel een (voor een guest house... en zeker bij de nonnen... hoezo die leven in soberheid?) uitgebreid ontbijt reden we Vilnius uit. Hierbij kregen we hulp van "ons madam", zo doopten we onze gps. Gelukkig dat we die meegebracht hebben!... al is en blijft het een vervelend iets... Tjonge, wat staan hier weinig wegwijzers! En om een best wel grote stad uit te geraken is dát toch wel handig ;-)
Een eerste stop maakten we in Trakai. Hier liepen we naar een mooie grote rode, maar spijtig genoeg óver-gerestaureerde, burcht. Deze ligt ook heel mooi (zie eerste foto): Ze ligt op een 'eilandje' in een meer. Het is een erg bekende en érg toeristische burcht. Er stond zo'n bus of 10 met toeristen uit aller landen, aan hun taaltjes te horen. We waren dan ook weer snel weg bij de burcht.
In dit dorpje gingen we ook boodschappen doen. Natuurlijk hebben ze dezelfde zaken als bij ons (al zien de appels en peren eruit als appels en peren en niet als perfect-gevormde klonen van die fruitsoorten die er de week ervoor ook lagen en naar weinig smaken) maar wij zoeken toch steeds naar de authentieke of de meer streekgebonden zaken. Ine zocht een heel aantal koeken en broodjes uit. In de ene zat pudding, in de andere maanzaad en kaneel, in nog een andere zat ui en dan was er ook nog eentje gefrituurd waardoor die wat smaakte als een Berliner bol enz. Johan zocht, zoals hij altijd doet, naar lekkere pistolets of sandwiches (NL= zachte puntjes), naar vis en fruit. Tijdens het winkelen merkte Johan dat hij telefoon had gehad van een Litouws nummer.Johan belde meteen terug en ons vermoeden werd meteen bevestigd: het ging over onze verloren-gewaande-wandelstokken... Een werknemer van de vlieghaven was in guest house Domus Maria geweest mét onze stokken... maar wij waren er niet meer. Ah nee! Op vakantie zijn we vroege vogels!
Johan sprak met de man af, omdat we nog niet wisten in welk hotel/guest house we vanavond zouden slapen, dat wij de stokken zelf zouden ophalen op de luchthaven. Oké, dat was weer even een omweggetje en daardoor konden we vanmiddag geen wandeling meer maken, maar we waren blij zat dat onze stokken terecht waren... en die wilden we dan ook asap (voor de niet-kenners-van-deze-afkorting: 'as soon as possible') terug hebben! Zo gezegd, zo gedaan: we hebben onze wandelstokken terug! Juuuuh! Ze zijn gisteravond nog met de vlucht, die wij zelf niet wilden nemen omwille te laat in Vilnius, aangekomen...
Van de vlieghaven reden we naar het meer zuidelijke deel van Litouwen, richting Wit-Rusland dus. Hier bezochten we enkele dorpjes met nog authentieke huizen en wegen (zand/grind) van in de jaren stillekes... "Bokrijk Live en in het echt" bij wijze van spreken ;o) Het leek, aan de achterdochtige en bijna-angstige mensen te zien, dat ze dit ook zo willen houden... maar als strakjes de plannen lukken, en deze gemeentes op de werelderfgoedlijst van Unesco komen, zal het er, spijtig genoeg, vól toeristen en nieuwsgierigen lopen... In een naburig dorpje, Marcinkonys, bezochten we een oud houten kerkje met een aantal torentjes bovenop de kerk (foto 2)... en de klokkentoren weer lager dan de kerk zelf en meters er van af. Mooi! Kerken en kerkjes zijn hier trouwens (bijna) allemaal erg mooi... aan de buitenkant... vanbinnen zijn ze echter, dat zagen we zelf ook al bij enkele, erg saai en sober...
Van Marcinkonys reden we richting Druskininkai, wat een namen, he ;-) Dit is een stadje dat bekend staat om zijn kuuroorden en -hotels... en we houden wel van een warm baddeke en sauna'ke van tijd, als het niet te lang duurt tenminste :-P We 'namen' een voordelig arrangement bij het hotel in 'Druskininkai Aquapark'. Hierbij hadden we half pension en een hele dag gratis toegang tot het Aquapark met zijn waterglijbanen, zwembaden, wildwaterbanen (maar dat vinden we allemaal maar niks), jacuzzi's en sauna's... (dat staat ons al veel meer aan).
Na een gezonde en lichte - naar Litouwse maatstaven toch - maaltijd gingen we het aquapark in. Johan wou hier en daar 'ns iets proberen: het buitenbad, een aantal van die keiharde douches ed. ... maar Ine ging eigenlijk maar met één ding voor ogen: naar de zoutsauna gaan... Een zoutsauna zou namelijk, volgens de brochure van het aquapark, helend zijn voor chronische rug- en gewrichtsproblemen en -pijnen (het werkt ook antibacterieel en je krijgt er ook nog, als je je insmeert met zout, een zachte huid van)... We testten het uit... en allebei vinden we dat het inderdaad een losser en beter gevoel geeft in onze gewrichten... maar we kregen er wel allebei wat stramme/stijve spieren van... Hopen maar dus dat Ine daar geen extra last van heeft de volgende dagen! Maaaar, het was tóch sowieso de moeite!... en onze velletjes zijn nu ook echt erg zacht ;-)
Kent iemand een adresje in (Nederlands) Limburg waar ze een zoutsauna hebben!!??
Ah ja, de weersvoorspellingen waar wij vanuit gingen, kloppen niet helemaal... Vandaag hadden we zon... maar ook veeeeel wolken en ook een paar serieuze buien... en de temperatuur kwam niet hoger dan 15°C...
Tot een van de volgende!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten