Vuur, ijs, donder en bliksem

Vanmorgen gingen we eerst nog eens boodschappen doen. We gingen bij Wal-Mart. Die supermarkten zijn op verschillende plaatsen 24/7 open. In Gants, waar we gisteren sliepen, opent ie om 7uur. Toen kwamen wij er al aangereden ;o) We kochten dingetjes voor onze lunch maar vooral veel water... We zijn geen waterdrinkers maar hier hebben we er al liters doorgejaagd ;o) Amai, het is hier dorstig!

Na de boodschapjes reden we naar national monument 'El Malpais'. Deze grote oppervlakte ligt onder de lava. Verder staan er mooie kliffen. Vooral onze laatste wandeling was indrukwekkend! Via 'stenenmannetjes' (= opgestapelde stukken steen, dit doen ze o.a. in IJsland ook zo) volgden we een route over een gigantisch lavaveld. De lava ligt er al duizenden jaren en is daarom al goed begroeid met struikjes, bloemen, cactussen ed. Het was heel mooi! Gelukkig bleef de zon vanmorgen wat uit, anders was het waarschijnlijk snikheet geweest op die gitzwarte lava.

Onze volgende stop was de 'ice cave'. Hier klommen we eerst naar een gigantische krater en gingen we naar een ijsgrot. Dit hadden we nog nooit gezien. Wind en lava zorgen ervoor dat er in de grot een dik pak ijs ligt... vreemd!

Aan het winkeltje van de ijsgrot hingen rode bakjes omhoog met beetjes honing op... dit trok een heel aantal kolibri's! Leuk!


Ondertussen werd het alsmaar donkerder en donkerder en donderde het hevig. Onderweg hadden we wat regen maar die was alweer helemaal weg toen we aan 'El Morro' aankwamen.

El Morro werd een nationaal monument omdat er in het verleden heel wat reizigers passeerden omdat er een groot natuurlijk waterreservoir is. Vele reizigers kerfden hun naam ed. in de (hoge) rotsen. Wij waren niet zo geïnteresseerd in die namen en teksten... Wij wilden óp die rotsen! En dat deden we dan ook! Na een flinke klim stonden we bovenop El Morro. Dát was mooi daar! Verschillende kleuren en steensoorten volgden elkaar op... en op de achtergrond donderde het nog steeds hevig...

Hierna reden we naar ons motel, vannacht slapen we weer in motel 6. Onze kamer is knep hetzelfde als gisteren, alleen de douchekraan is anders ;o)

Na een doucheke reden we een stukje 'route 118'... op zich niks speciaals maar ooit was het een onderdeel van 'route 66'. Overblijfselen (bv. borden of zo) zijn er niet meer... dus was er eigenlijk niks te zien... behalve de ene fastfoodketen na de andere...