ZWAAR

Gisteravond trokken we ook nog naar het Cultureel Centrum van Hasselt. We gingen naar 'Omdat het niet anders kan' kijken van toneelgezelschap 'De Tijd'.

In het stuk worden de "Honderd liefdessonnetten" (Cien sonetos de amor) van Pablo Neruda naar voren gebracht. Deze sonnetten zijn de liefdesbrieven die Neruda aan zijn maîtresse, later vrouw, Matilde schreef.

Pablo Neruda is ook één van de hoofdpersonages in de film Il postino (The Postman). Het was (één van) de eerste film(s) waar wij samen naar gingen zien. Toendertijd draaide hij in ' 't Studioke' in Leuven, waar wij op kot (NL: kamers) zaten.

De voorstelling van De Tijd was best zware koek! Gedurende een uur en een kwart brachten vijf mannen en één vrouw de meeste van de "Honderd liefdessonnetten". Het hele gebeuren werd muzikaal begeleid door een bandoneon-speler.

Ofwel was Neruda een ongelooflijke romanticus die overal de mooiste verwoordingen voor zocht en vond... Ofwel was het een vetzak die erg veel metaforen gebruikte... Dat is ons niet zo duidelijk :o) Johan vond het een goed stuk dat goed gebracht werd. Ine vond het véél te zwaar en kon er zich moeilijk op concentreren (vooral die bandoneon bemoelijkte dit). Hierdoor 'miste' ze de helft van de teksten en begreep ze het allemaal niet zo... Maar poëzie is ook wel echt niet haar ding ;-)