Vandaag is het één jaar geleden dat de man op deze foto, Iván Böszörményi-Nagy, stierf. Nagy ("Notch" uitgesproken) was/is een erg belangrijke naam binnen het huidige denken in de zorg. Hij is namelijk de grondlegger van de contextuele therapie.Bij deze therapie/begeleidingsvorm wordt niet enkel de cliënt betrokken maar ook zijn naaste familieleden. Familieleden bieden namelijk, als gevolg van hun speciale band / bloedverwantschap, troost en ondersteuning aan elkaar. Dit gebeurt zélfs als het onderling allemaal niet zo heel goed gaat binnen de familie. Er is namelijk stééds loyaliteit naar elkaar toe. Binnen deze zienswijze wil men de familiale banden (terug) bevorderen en/of aansterken. Nagy en zijn aanhangers zijn er van overtuigd dat men zich steeds verantwoordelijk voelt voor zijn familieleden (ook als men dat zélf zo niet ziet of niet wíl/kan zien). Dit gevoel en deze band zorgen ervoor dat men zich "meer mens" kan gaan voelen. Op deze manier verandert de situatie van de cliënt (én natuurlijk ook van zijn familieleden)...
De contextuele therapie is geen gemakkelijke denkwijze! Ook van de cliënt en zijn familie vergt het veel inspanning en inzet. Maar het is een héél bruikbare, verklarende en geruststellende benaderingswijze in het werken met mensen met een verhaal...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten