De winkel zag er eerder uit als een oude schuur: rommel, stof, vuil... Alles was ook nog geprijsd in Belgische frank. Het enige dat er nog nieuw uitzag was de sticker met openingsuren!
Ine vond wat ze zocht maar er was geen verkoper in de winkel. Na nogmaals de deurbel te rinkelen kwam er toch iemand... Dit was echter niet de verkoper. De man kon Ine niet verder helpen, zei hij. Ze moest het vergif maar mee naar huis nemen en in de loop van de week maar komen betalen... !?
Allée, dat dat nog bestaat: Je medemens vertrouwen :o)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten