Stadsbezoek Dresden (dag 8)

Net als in Leipzig hadden we onze camping in Dresden "strategisch" gekozen. We kozen voor een camping die dicht genoeg bij het stadscentrum lag waardoor we met het opnebaar vervoer en niet met de auto naar de stad konden trekken.

Omdat we verwachtten dat we veel te zien en doen hadden in Dresden hadden we de wekker al om 7 uur gezet... Gelukkig want blijkbaar waren we niet de enige vroege vogels. Al snel stonden er wachtrijen bij het beperkt aantal douches.

Om 9u13 stapten we aan de uitgang van de camping op de bus richting het station van Dresden. Eens in Dresden gingen we op zoek naar het informatiekantoor. We zochten een goed stadskaartje en een wandelroute. Beide samen vonden we in een Nederlandstalig boekje: beter kon het niet!

Opnieuw op een terras, bij een koffietje, zochten we uit hoe de stadswandeling er uit zag, waar we best startten en waar, ten opzichte van de stadswandeling, twee "musea" lagen die we wilden bezoeken.

Dresden werd op het einde van WOII zowat helemaal platgebombardeerd door de geallieerden (info). In de DDR-tijd werd er weinig gerenoveerd, maar nadien, na "Die Wende", gingen ze in Dresden serieus aan het werk. Ondertussen ziet Dresden er weer uit zoals voordien en bestaat het uit vele grootse gebouwen in verschillende stijlen.

We startten onze stadswandeling aan de Frauenkirche op de Neumarkt. Vervolgens gingen we naar het Johanneum, het koetshuis van het Residenzschloss/het residentiekasteel dat we verderop ook op de wandelroute zagen, nadat we de prachtige Stallhof en de "Vorstenoptocht" op porseleinen tegels bewonderden! 

We verlieten dan even de "Innere Altstadt" door de Elbe over te steken over de Augustusbrücke, die gerenoveerd wordt, om, aan de andere kant van de rivier, in de "Innere Neustadt" terecht te komen. Daar was het ineens veel rustiger. Het was ondertussen ook lunchtijd geworden en Ine scoorde er in één van de mooie zaakjes een (duurzaam) zwart kleedje...

De wandelroute liep nog langs enkele gebouwen met een bezienswaardigheid en/of bepaalde geschiedenis.

En zo kwamen we bij het eerste "museum" dat we wilden bezoeken, en dat we de dag voordien al zochten, uit: "Die Welt der DDR". De tentoonstelling namons mee terug in de tijd van de DDR. In hoofdzaak zagen we materiaal, gebruiksvoorwerpen, speelgoed, voertuigen ed. die er gebruikt werden in het gezin, tijdens de vrije tijd, op school, op het werk enz. Slechts beperkt en zeker niet opvallend werd de politieke situatie in vraag gesteld. Voor ons had dat aspect zeker meer getoond mogen worden... wat we besloten was dat de DDR-tijd qua gebruiksvoorwerpen zo goed als identiek was aan "onze jonge jaren"...

Na deze trip terug in de tijd wandelden we nog even verderweg van de stadsroute. We gingen er langs de zuivelwinkel van Pfund, verkozen als de mooiste zuivelwinkel in de wereld... en jawel, al die tegeltjes... héél "mooi"... los erover qua protserigheid, dat wel... maar jawel, zeker de moeite.

Van daaruit dachten we, gezien de huisnummers, dat het niet meer veel verder wandelen was tot de "Gedänkstätte Bautzner Straße"... maar dat hadden we mis... 

We hadden nog niet veel gelezen over deze gedenkplaats en wisten dus niet helemaal goed wat we te zien zouden krijgen. We wisten eigenlijk enkel dat we naar voormalige Stasi-gebouwen gingen... We gingen binnen in wat leek op een gedeelte van een grote woning- en kantorenblok.

We startten in de "kelder". Daar kwamen we eerst terecht in een ruimte met cellen, 'open' douches en toiletten, plekken waar de Stasi hun verhoren hielden en je kon er naar "buiten" (foto 3), waar de gevangenen in voorarrest (vaak andersdenkenden dan de SED'ers en Nazi's), natuurlijk niet op eigen initiatief, konden 'luchten'. 'Lucht' was ook het enige van de buitenwereld dat je er kon zien. De koer was helemaal omgeven door het hoge gebouw.

Na de "keldergevangenis" namen we, ook nog in de kelder, een lange gang en ineens, totaal onverwacht aangezien we in een (van buitenaf zo lijkende) woning- en kantorenblok (foto) zaten, stonden we in een gevangenis van een viertal verdiepingen (foto)!

Gevangenen mochten onderling geen contact hebben (enkel, als ze dat hadden, met hun celgenoot), er was geen privacy, gevangen werden voortdurend onderworpen aan verhoren, aan controles, vaak aan 'pesterijen' om hen te breken en te doen bekennen (ook tot zaken waarvan zijn niet schuldig waren)... best indrukwekkend allemaal (en dan zijn wij al in enkele gevangenissen geweest). 

Na hun gevangenisstraf/voorarrest werden de gevangenissen meestal naar locaties gebracht waar ze dwangarbeid moesten verrichten.

Vervolgens konden we, via de vierde verdieping, de kantoren van de Stasi binnen en zagen we over enkele verdiepingen verspreid een tentoonstelling over hoe de Stasi tewerk ging, waar ze hun informatie haalden (o.a. van véle burgerinformanten), welke normen ze hanteerden om mensen als verdacht te bestempelen (soms gewoonweg absurd) enz. Érg interessant allemaal! We waren blij dat we zo ver gewandeld waren tot dit 'museum'... maar namen toch maar de tram terug tot aan een locatie waar we onze stadswandeling uit ons Dresdenboekje konden verder zetten. Het was ondertussen al half 5 geworden en we hadden best nog veel te wandelen en zien.

We staken terug de Elbe over nadat we door de chique Königstraße, met vele mooie, gekleurde, barokke gevels en langs het Japanse Paleis wandelden. Met het oversteken van de rivier werden de gebouwen ineens weer veel grotesker en was het ineens weer veel drukker met toeristen (het was ook weekenddag). Na het wandelen langsde St.-Trinitatiskathedraal, het Operagebouw, paleiscomplex "Zwinger", het Paleis van Taschenberg, de Altmarkt en de Kreuzkirche kwamen we uit in een buurt met allerlei restaurantjes. Het was iets voor zes. We besloten om al te gaan eten en het laatste gedeelte van de stadswandeling nadien te doen... een goede keuze, zo bleek: wij hadden nog de keuze op welk terras we konden gaan. Vanaf zes uur stonden ze aan te schuiven voor een plekje... We aten (lekker) Thaïs.

Met het Nieuwe Raadhuis, het "Standenhuis",het Paleis van Kurland en Cosel, het Albertinum en het Lipsiusgebouw maakten we de stadswandeling rond en stonden we weer bij de Frauenkirche, waar we die ochtend startten... 

Dresden is een mooie stad! Hoe lang hadden we niet nodig gehad als we in nog meer musea en gebouwen binnen hadden willen gaan!? We namen de bus terug naar de camping, waar we tussen 20u en 20u30 weer waren... moe en voldaan... Op Johan zijn stappenteller stond dat we 16 km gewandeld hadden...